Je ontmoet elkaar tijdens een spelletjesavond en jullie beseffen beiden dat jullie voor elkaar gemaakt zijn. Maar niet elke spelletjesavond verloopt zoals je dat zou willen en zou verwachten. En dan is er ook nog je broer…

Game Night is een film die draait om Max en Annie, welke respectievelijk door Jason Bateman en Rachel McAdams worden gespeeld. Ondanks hun problemen om kinderen te krijgen, laten ze zich daar niet geheel van de wijs brengen. Samen met een groep vrienden, bestaande uit Ryan (Billy Magnussen) Kevin (Lamorne Morris) en zijn vrouw Michelle (Kylie Bunbury) houden zij van tijd tot speciale spel avonden, waar Max en Annie uiteraard in excelleren door hun goede samenwerking. Dit is echter tegen het zere been van Gary, een politieagent die maar niet wordt uitgenodigd. Dat is ook niet zo vreemd, want Gary is een nogal rare snuiter na het overlijden van zijn vrouw.

Daar laten Max en Annie zich echter niet van weer houden, en wanneer ze op een dag weer een ‘’game night’’ willen doen (Waarbij Ryan, die erom bekend staat telkens een andere dame mee te nemen voor die avond, ook weer een vrouw meeneemt) worden ze dan ook verrast door Brooks (Kyle Chandler), Max’s zijn broer. Brooks is in alles die vervelende broer die je het leven zuurt maakt en, onbewust als hij is, overal beter in is dan jijzelf. Zo arriveert Brooks in stijl, maar weet hij tevens de lachers op zijn hand te krijgen wanneer hij een vernederend verhaal vertelt over Max tegenover zijn vrienden. Je begrijpt: Max ziet zijn broer liever oprotten. Daarbij wordt hij verrassend genoeg gesteund door zijn eigen vrouw, die ook niets ziet in het charismatische karakter van Brooks.


Na zon ‘’game night’’ waar Brooks, die een succesvol zakenman is aldus eigen zeggen, er weer vandoor gaat, kan hij het niet laten om Max en zijn vrienden eens bij hem thuis uit te nodigen voor een game night, Brooks style. Met enige tegenzin stemt Max hiermee in. Een paar weken later arriveren Max en Annie bij Brooks’s appartement. Ryan heeft wederom een andere griet mee, Sarah genaamd (Sharon Hogan), die duidelijk een maatje te groot voor Ryan is, zeker op intellectueel gebied. Wanneer iedereen gereed zit voor de game night geeft Brooks te kennen dat dit de ‘’meest realistische spellenavond ooit’’ zal worden, vergelijkbaar met een soort escape room. Men zal de puzzel op moeten lossen naar gelang de avond vordert. Doordat iedereen ervan overtuigd is dat alles wat er vanaf dat moment gaat gebeuren ‘’bij het spel’’ hoort, neemt niemand iets serieus.

Vanaf dat moment ontpopt Game Night zich als een nogal duistere, maar tegelijkertijd komische film waar plottwists om de loer liggen. Zo is duidelijk dat ieder duo zijn eigen dynamiek heeft. Ryan en Sarah zijn het klassieke ‘’Mooiboy/Slimme vrouw’’ karakterduo, terwijl Kevin en Michelle zich vooral voordoen als het klassieke koppel waar jaloersheid niet ver van ze verwijderd is. Max en Annie zijn door hun enthousiasme meer onverschrokken, en gaan daarbij grenzen over die ze normaliter niet zouden durven te doorkruisen. Interessant is hierbij de verschillende soorten humor die door elkaar worden gegoten. Ryan ontpopt zich als een karakter zoals uit Dumb en Dumber, die duidelijk de komische noot weet te raken met zijn oerdomme uitspraken en acties. Keven en Michelle, als Afro-Amerikanen, bedienen zich meer van de zwarte, duistere humor die hun dialogen weergeven. En dan is er ook nog Gary, de stille, ietwat sullige agent die een bijzonder geheim met zich meedraagt.


Game Night is het soort film wat vergelijkingen met Rat Race oproept. Ook in Game Night zijn de verscheidende duo’s bezig hun deel van de puzzel te volbrengen op hun eigen kenmerkende manier. Daarbij is niet elke scene echter geslaagd. Kevin en Michelle blijven te lang hangen op een ‘’running gag’’ die vanaf het begin af aan al niet bijzonder grappig is, terwijl de interactie tussen Max en Annie, hoewel overtuigend, ook niet altijd lekker uit de verf komt. Daar staat tegenover dat Ryan en Sarah je aandacht bij hun scenes weten vast te houden, mede door de wisselwerking tussen de domme player die Ryan is, en de succesvolle zakenvrouw die Sarah voorstelt. Ook zit er de nodige platte humor in Game Night, waar je maar net van moet houden. Sommige grappen missen daardoor ietwat hun doel, terwijl andere grappen je zeker doen glimlachen.

Hoewel de film duidelijk bedoeld is als komedie is er ook een duidelijke meta achtergrond te bespeuren. Namelijk: Hoe kan je mensen om de tuin ‘’blijven’’ leiden? Op de voorgrond zijn echter de grappen en de plot twists, waarbij vaak niet te voorspellen is welk karakter de plottwist in zal zetten. Het geeft de film een onverwachte dynamiek mee die lekker fris overkomt. Het is een aspect wat Game Night ook nodig heeft. Want waar sommige karakters zoals Ryan veel van de film dragen, doen Kevin en Michelle dat grotendeels niet. Zij verworden slechts to bijkarakters, ofschoon zij op dezelfde hoogte van belangrijkheid worden gezet als een Brooks of een Max.


Het is dan ook hier waar Game Night de nodige punten laat liggen. Waar de performance voor het overgrote deel best goed is, zijn de individuele karakters niet allemaal gelijkwaardig aan elkaar als het om niveau gaat. Het geeft Game Night een nare bijsmaak, die ik ook wel eens proef bij een Adam Sandler film – Een bijsmaak van ‘’te flauw’’ opgediend zijn. Waar Game Night echter wel de nodige lof voor moet krijgen, is de relaxende manier van filmen en de flow hiervan. De film geeft daarmee de impressie weg dat het vooral bedoeld is om er even lekker voor te zitten.

Wat dat betreft is Game Night zeker hierin geslaagd. Het levert een redelijk humorvolle komedie af die, ondanks het weinig originele plot, de nodige entertainment naar voren kan brengen. Ondanks enkele misstapjes in de grappen en het evidente gebrek aan gelijkaardige performances tussen de verschillende duo’s is Game Night een ideale ‘’zaterdagavond’’ film: Een film die niet weet te overdonderen, maar die wel weet te entertainen. En dat is het basisconcept van een film bij uitstek. Game Night is daarom een prima film om te kijken met een groep vrienden. En wie weet, inspireert de film je wel tot het zelf vervaardigen van je eigen ‘’game night’’…