Als een blije koe die tijden op stal heeft gestaan spring ik in het najaar de weide in als er een nieuwe voetbalgame is verschenen. Deze gelukzalige dans is meestal kortstondig en dan slaat de realisatie me als een vuist in het gezicht dat het gras eigenlijk niet heel anders is dan vorig jaar.
Direct na het opstarten van FIFA 22 vraag ik me af wat ik voorgeschoteld krijg. Als een eigen gecreëerd personage ontmoet ik David Backham in een lift, speel ik een kortstondige tutorial in de straten van Parijs, mag ik het stadion van Paris Saint-Germain binnen stappen aan de zijde van Mbappé en neemt Thierry Henry me mee voor kleding. Als je zou zeggen dat The Sims een voetbaluitbreiding heeft gekregen zou ik je gelooft hebben. Al deze voetbalsterren hebben met elkaar gemeen dat ze niet kunnen acteren en mijn grootste ergernis is vooral dat een voetbalgame als FIFA deze opsmuk niet nodig heeft.
We rekenen een game natuurlijk niet af op zijn introductie, het is de gameplay waar FIFA 22 zal moeten scoren. In de Google Stadia, Xbox Series en PlayStation 5 versies – en opvallend genoeg niet in de PC-uitgave – is HyperMotion het toverwoord. Door spelers met motion technologie te volgen zijn er vele animaties toegevoegd, hetgeen resulteert in vloeiendere bewegingen, zowel met als zonder bal. Beter dan voorheen krijg je de controle over een speler en diens acties, geheel foutloos is het daarentegen niet. Met name in de herhalingen zijn wat rare momenten waarneembaar en nog altijd lijkt op voorhand bepaalt of een actie, neem bijvoorbeeld een doelpoging, succes van slagen heeft of niet.
Het tempo tijdens de wedstrijden is iets naar beneden gehaald wat meer realisme ten gevolg heeft. Wat eveneens bijdraagt aan het tegen gaan van doelpuntenfestijnen, zoals in FIFA 21 het geval was, is dat de verdedigers en keepers over het algemeen beter in staat zijn om situaties in te schatten. Sommige dingen veranderen dan weer niet, zo gaat het individu van één sterke speler nog altijd boven de kwaliteit van een op elkaar ingespeeld team. Sowieso is het handig om snelle spelers in je team te hebben, zeker nu er de mogelijkheid is om een extra korte sprint in te zetten waarmee je meteen een afstand kunt creëren tegen opzichte van je tegenstander. Met name in FIFA Ultimate Team zal dit erin resulteren dat pacing uiteindelijk weer één van de kernwaarden zal worden.
Om de lijn van Ultimate Team maar meteen door te trekken kunnen we dezelfde conclusie trekken als voorgaande jaren: pay-to-win voert de boventoon. De enige maatregel van Electronic Arts, te weten het eenmaal per 24 uur kunnen inzien van een pack voordat je deze daadwerkelijk opent, is natuurlijk afdoende om dit tegen te gaan. Het concept achter Ultimate Team is nog altijd briljant wat mij betreft, als ik echter enkele dagen na de lancering meermaals tegen een team van supersterren kom te staan verdwijnt de kwaliteit van de speler steeds meer naar de achtergrond. Kleine veranderingen zien we in Division Rivals die nu een geheel seizoen duurt, inclusief tussentijdse beloningen, en in FUT Champions waar je in het weekend twintig matches dient te spelen in plaats van de dertig die er voorheen nodig waren. Spelers die nog wat meer uitdagingen zoeken kunnen terecht in de nieuwe Elite Division.
Eveneens terugkerend is Volta, wat nog het beste te vergelijken is met een iets minder indrukwekkende versie van FIFA Street. De overbodige verhaallijn uit FIFA 21 is overboord gegooid en dit is niet de enige verandering ten opzichte van vorig jaar, getuige de introductie van Signature Abilities. Voor een korte tijd beschikt een speler over een hogere snelheid, betere afronding of meer succesvolle tackles waarmee een wedstrijd zomaar omgekeerd kan worden. Eveneens nieuw zijn een achttal mini-games die verpakt zijn in Volta Arcade, waaronder trefbal, voetbaltennis en discolava. Het is een meer luchtige, online benadering waarin je munten en XP kunt verdienen, alleen is het dan weer onbegrijpelijk dat je dit alleen in het weekend kunt doen. Pro Clubs is ook weer van de partij en daarin zien we twee toevoegingen. Ten eerste kun je nu met een vrouw spelen, de tweede is het inzetten van Perks. Je start met één Perk Slot en enkele basismogelijkheden en naarmate je verder komt bouw je beiden uit. Een perk kan bijvoorbeeld zijn dat een aanvaller gerichter kan schieten op afstand en beter is met zijn zwakke voet of een keeper die gedurende het laatste kwartier betere statistieken heeft. Of dit op de langere termijn meer aanvoelt als cheaten valt nog even te bezien.
Aangezien mijn eigen voetbalcarrière de F’jes nooit is ontgroeit is FIFA voor mij de mogelijkheid om te schitteren in een topteam. Natuurlijk kun je jezelf direct in de basis zetten bij een grootmacht, leuker is het om vanaf onderaan door te groeien tot een ster. Alle begin is lastig en dus zul je het moeten hebben van invalbeurten in de laatste minuten om jezelf te bewijzen. Wat hierbij helpt zijn dat je gedurende een match doelen mee krijgt. Te denken valt aan een matchrating van minimaal een 7.0 of 35 procent aan succesvolle dribbels. Door meer matches te spelen krijg je skill points die je in een uitgebreide skill tree kunt spenderen om je statistieken te verbeteren en de perks zijn ook hier aanwezig. Oude frustraties blijven helaas wel aanwezig, zo kan je rating worden beïnvloed door factoren waar je geen invloed op hebt, zoals de pass van een medespelers, en maken coaches nog altijd rare keuzes in hun wisselbeleid. Heb je het idee dat je het zelf beter kan dan is er de mogelijkheid om je eigen team te overzien. Niet alleen kun je de kleding en het stadion ontwerpen, je kunt dit team zelfs binnen een huidige competitie plaatsen door simpelweg een andere club eruit te wippen. Als laatste mogen de online matches niet onbenoemd blijven waar rage quitters uiteraard weer aanwezig waren. Sommige dingen veranderen immers nooit.
Electronic Arts heeft getracht om FIFA 22 op bepaalde vlakken stappen te laten zetten ten opzichte van diens voorgangers. Op het gebied van HyperMotion is dit bijvoorbeeld aardig gelukt, hoewel niet alle problemen tot het verleden behoren en het onbegrijpelijk is dat ze dit niet hebben geïmplementeerd in de PC versie. Het terugbrengen van het tempo komt de gameplay zeker ten goede, tegelijkertijd zijn dit ook meteen de grootste implementaties en zijn er nog altijd de momenten waarop op voorhand bepaald is wat de uitkomst zal zijn. Het commentaar is, ondanks de komst van een vrouwelijke collega, vergelijkbaar met vorig jaar en de overige toevoegingen binnen de diverse modi maken het niet tot een game die je in huis moet halen als je FIFA 21 eveneens hebt liggen. Zeker niet als blijkt dat nieuwe spelregels, waaronder de mogelijkheid om vijf keer te wisselen, niet eens geïmplementeerd zijn.
Beoordeling
65
FIFA 22 is zeker geen slechte game, wel is het een ietwat gemakzuchtige game. Kijkend naar de gameplay zijn er weliswaar stappen gemaakt, helaas is dit toch vooral waarneembaar in de Xbox Series, PlayStation 5 en Google Stadia versies en niet op de PC. De echte vernieuwingen zijn verder op één hand te tellen en Ultimate Team vervalt nog altijd in een pay-to-win model.
