Wat als er een game bestond die alles doet wat een Dungeons & Dragons-sessie doet en het daarbovenop ook nog eens deed op een manier waar andere ontwikkelaars nog van konden leren? Geen Season of Battle Passes, geen microtransacties maar gewoon alle content in je schoot en daarbij ook nog eens een grote herspeelbaarheid? Baldur's Gate 3 is het antwoord op die vraag.

Als oude strijder in de gaming wereld is het tegenwoordig vaak moeilijk om een game te vinden die tegemoet komt aan al die noden van vroeger. Destijds kocht je een game en alles stond op de diskette die je kreeg, of later de CD of DVD. Was er een uitbreiding dan kocht je die ook want de content daarin was vaak de prijs waard. Tegenwoordig koop je een spel en voordat je in het hoofdmenu bent krijg je al advertenties te zien voor skins, extra content of de Season Pass. Allemaal acceptabel tegenwoordig (blijkbaar). En dan plots is daar Baldur's Gate 3, het langverwachte vervolg op Baldur's Gate 2, dat alweer uit 2000 stamt. Een game met niets van al dat bovenstaande maar gewoon een pure game-ervaring zoals het hoort.

Baldur's Gate 3 staat volledig los van zijn voorgangers, dus geen paniek mocht je de vorige games nooit gespeeld hebben. Je begint het spel als gevangene van de Mind Flayers, een vrij uniek en vreemd ras in Dungeons & Dragons. Na de zeer uitgebreide karaktercreatie onder handen genomen te hebben neemt het spel je in eerste instantie op sleeptouw door een lineaire ervaring. Al snel hierna laat het spel de teugels los en is het allemaal aan de speler om te bepalen hoe je avontuur verder verloopt. Deze zinnen worden wel vaker gebruikt bij non lineaire games maar de manier waarop Baldur's Gate 3 deze in werking stelt gaat veel verder.


In tegenstelling tot andere RPG's in dezelfde stijl is er eigenlijk nooit een "ideale" oplossing. Er is enkel actie en reactie. Het ene kan leiden tot het andere en de manier waarop zoiets gaat ligt volledig in handen van de speler. Veel zal afhangen van de klasse die je kiest of van je groepsleden maar op één of andere manier is er voor elk probleem wel een tiental opties ter beschikking, de ene al iets succesvoller dan de andere. De keuze die je maakt als klasse is dus iets wat het verdere verloop van het spel kan bepalen en daarbij komt herspeelbaarheid zeer goed uit de verf.

Dat neemt niet weg dat het spel is weggelegd voor bepaalde mensen. De gevechten nemen immers plaats in turn-based en dat is voor velen een afknapper. De regels van Dungeons & Dragons worden daarbij gehandhaafd maar deze hoef je niet van buiten te kennen om te genieten. Let er wel op dat sommige gevechten erg pittig kunnen zijn als je lukraak te werk gaat en je groepsleden en hun mogelijkheden niet ten volle benut. Dit is misschien voor een leek een minpunt maar voor iemand die het bronmateriaal kent en strategisch (en creatief) te werk gaat, is het dan weer een pluspunt. Zo kan een zwaar gevecht zeer snel opgelost worden als je van tevoren een dief gebruikt om ongemerkt explosieve tonnen te plaatsen.


Alles binnen de gameplay, quests en combat is zo extreem uitgewerkt dat de mogelijkheden bijna eindeloos lijken. De ervaring en het verhaal die hierdoor ontstaat, nemen dan ook wendingen die je niet onmiddellijk verwacht. Met drie acts onder de riem en al deze keuzes ga je je dan ook niet snel vervelen. Op een gegeven moment begon ik me zelfs in te beelden: wat als Starfield deze diepte had? Zonder de bugs? Deze mogelijkheden? Het kon, want er zijn genoeg krachten in dat spel om interessante dingen voor te stellen... maar het is er gewoon niet. Baldur's Gate 3 had dan wel een langdurige Early Access maar gedurende deze periode hebben ze die feedback ook omgezet naar het spel zelf.

De gameplay zit steengoed in elkaar en ook de grafische kant stelt niet teleur. De omgeving en personages zien er geweldig uit en de dialogen zijn prachtig geanimeerd. Dat is dan weer perfect ondersteund door stemacteurs die hun werk fantastisch doen. Mijlenver van "My face is tired" (Mass Effect Andromeda). Ik ben zelf Belg en ja, we doen niet vaak iets goed maar damn, dit heeft Larian ongelooflijk goed gedaan. Dit was geen studio met een uitgever zoals Electronic Arts of Blizzard-Activision erachter, dit was puur de ontwikkelaar en de fans die dit tot stand hebben gebracht. Waarom kunnen (of doen) deze studio's zoiets niet?


Nu lijkt het alsof deze review meer gericht is naar andere ontwikkelaars en studio's en eigenlijk kan je het zo ook bekijken. Waarom kan Larian dit doen en zijn jullie nog veelal dezelfde troep aan te leveren zoals we al jaren voorgeschoteld krijgen? Waarom moeten we constant bijbetalen voor content die vaak niet de moeite waard is? Kan je niet gewoon een spel maken waar ik voor wil terugkeren zonder seizoensonzin? En daarom wint Baldur's Gate 3 voor mij de Game Of The Year-award: prima gameplay, sterk verhaal, knappe graphics, fenomenaal geluid en stemacteurs en je hoeft geen cent bij te betalen voor content.

Origineel was ik deze review begonnen en had ik een pak meer paragrafen geschreven. Maar dit spel is niet iets wat je zomaar in tekst kan voorleggen aan iemand en zeggen "zie je wel, goed of niet?". Baldur's Gate 3 moet je spelen en toegegeven, turn-based kan mensen doen afhaken maar voor de doorzetters is er meer dan genoeg gameplay aanwezig om terug te keren. De diepgang in mogelijkheden zijn vrijwel ongekend en kan het verhaal een heel andere richting in sturen waardoor geen enkele playthrough hetzelfde voelt. Nu alleen hopen dat andere ontwikkelaars hier een voorbeeld aan nemen.